เมื่อใดที่เผลอยื่นมือไปถู ใช่แต่ไฟโทสะเท่านั้น ก็หาไม่ แม้ในยามที่จิตใจหนาวยะเยือกด้ ร่างกายเมื่อเจอกับความทุกข์ มีแต่จะถอยหนี แต่ครั้นใจประสบกับความทุกข์กลั อันที่จริง ทุกคนมีความปรารถนาที่จะหนีห่ เพื่อความอยู่รอด อารมณ์เหล่านี้จึงต้องคอยเหนี่ คนเราเมื่อเกิดมา ก็ต้องประสบกับอารมณ์นานาชนิ อารมณ์แม้จะมีแรงดึงดูดต่อจิตใจ แต่ทุกคนก็มีความสามารถที่จะรู้ แต่ถ้าเรารู้เท่าทันมัน การฉุดกระชากลากถูก็จะหยุดชะงั อย่างไรก็ตาม สติไม่เหมือนกับเบรคทีเดียวนัก ตรงที่มิใช่การห้ามคิดหรือหยุ แต่น้ำดีนั้นไม่ได้มาหาเราเองฉั สติหรือความรู้เท่าทันอารมณ์ เป็นไปได้ไหมที่ เมื่อรู้อย่างฉับไวในอาการผิ การฝึกจิตให้มีสติ ควรก้าวไปถึงขั้นรู้กายรู้ใจ รู้กาย คือรู้ตัวทุกขณะในยามทำกิจใด ๆ ไม่ว่าจะล้างจาน ทำกับข้าว ขับรถ ก็รู้ตัวว่ากำลังทำสิ่งนั้น ๆ อยู่ รู้ใจคือการรู้เท่าทันอารมณ์ การประคองใจให้อิงแอบแนบแน่นอยู ถ้าทำเช่นนั้นได้ ขั้นต่อไปก็คือการฝึกจิตไม่ให้ จิตที่มีคุณภาพใหม่ด้ :: อีเมลนี้ได้รับฟอร์เวิร์ดมาจาก: Jerry Maguire |
Social Network ช่องทางในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ข้อมูล ข่าวสาร แก่สมาชิกและผู้สนใจทั่วไป
วันพุธที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554
จิตที่มีเครื่องคุ้มภัย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น