แนวคิดชีวิตและการทำงาน ของ Steve Jobs และ สมัชชา พรหมศิริ

เป็นที่น่าสังเกตว่าผู้บริหารในยุคนี้ นอกจากบริหารงานได้เก่งในแบบมืออาชีพแล้ว ความคิดความอ่านยังดูน่าสนใจไม่น้อยไปว่าผลประกอบการในองค์กรของพวกเขาที่โต แบบพรุ่งพรวด ไม่เชื่อลองไปดูคมคิดของนักบริหาร 2 คนนี้กัน แล้วจะรู้เอง

คนแรก สตีฟ จอบส์ ซี อีโอบริษัทแอปเปิ้ล ที่หลายคนอาจไม่รู้มาก่อนว่า ครั้งหนึ่งซีอีโอผู้ยิ่งใหญ่รายนี้ถูกไล่ออกจากงาน อยากรู้ไหมว่ายามที่เขาทดท้อต่อชีวิต จิตใจข้างในจะคิดถึงเรื่องอะไร จึงทำให้เขากลับมายืนได้อย่างสง่างาม ... เขานึกอยู่ในใจว่า

"บางครั้งชีวิตอาจทำคุณเจ็บ แต่จงอย่าสูญเสียความเชื่อมั่น สิ่งเดียวที่ทำให้ผมลุกขึ้นสู้ต่อคือความรักในสิ่งที่ผมทำ ดังนั้นคุณจำเป็นต้องค้นหาว่า อะไรคือสิ่งที่คุณรัก...และวิธีเดียวที่จะทำให้คุณรู้สึกพึงพอใจอย่างแท้ จริงก็คือการได้ทำในสิ่งที่คุณเชื่อว่ามันยอดเยี่ยม ซึ่งคุณจะสามารถสร้างผลงานที่ยอดเยี่ยมได้ด้วยการรักในสิ่งที่คุณทำเท่า นั้น"

สตีฟท่องไว้ขึ้นใจว่า คนเราไม่ควรหยุดค้นหาจนกว่าจะได้ทำงานที่ตนรัก เขาสอนให้หิวโหยหาความสำเร็จ เพราะทำให้มองเห็นโอกาสในการพัฒนาสินค้าของตัวเองอยู่เสมอ รวมทั้ง จงโง่เขลา เพราะมันทำให้กล้าทำในสิ่งที่ใครๆ คิดว่าบ้าหรือไม่น่าเสี่ยง

นอกจากนั้น ซีอีโอแอปเปิ้ลบอกอีกว่า เวลาของแต่ละคนมีจำกัด ฉะนั้น อย่ายอมเสียเวลามีชีวิตอยู่ในชีวิตของคนอื่น อย่ามีชีวิตอยู่ด้วยผลจากความคิดของคนอื่น อย่าปล่อยให้เสียงของคนอื่นๆ มากลบเสียงข้างในของตัวเอง และที่สำคัญที่สุดคือ ต้องกล้าที่จะก้าวไปตามที่หัวใจปรารถนาและสัญชาตญาณจะพาไป เพราะหัวใจและสัญชาตญาณภายในจะรู้ดีถึงสิ่งที่ต้องการว่าคืออะไร 

มาดู สมัชชา พรหมศิริ ผู้บริหารบริษัท แสนสิริ จำกัด (มหาชน) กันบ้าง ก่อนเข้าบริหารแสนสิริ สมัชชาเคยผ่านงานด้านการตลาด ไอที และงานสื่อสารการตลาดมาก่อน

สมัชชาบอกว่า "ความผูกพันใกล้ชิดของครอบครัวเป็นเสมือน เซฟเฮาส์ เราสามารถลี้ภัยเข้ามาอยู่ในความผูกพันนี้ เพราะครอบครัวที่ดีย่อมเต็มไปด้วยการยอมรับและความไว้วางใจซึ่งกันและกัน แม้โลกจะทำให้เรามีความเชื่อและความคิดแตกต่างกันมากแคไหนก็ตาม แต่เมื่อก้าวเข้ามาในบ้านในครอบครัวแล้ว สิ่งที่จะช่วยเติมเต็มให้กับเราคือพิธีกรรมของแต่ละบ้าน เช่น บางบ้านอาจมีอาหารสูตรอร่อยประจำบ้าน บางบ้านอาศัยวิธีกอดกันเป็นเครื่องมือแสดงความอบอุ่นใกล้ชิด บางบ้านก็ใช้วิธีลับฝีปากกันเล่นๆ สนุก ๆ เพื่อสร้างความผูกพัน"

"สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดความ ทรงจำ และความทรงจำนั้น แม้จะคล้ายเลือนรางห่างไกล แต่แท้จริงแล้วมันคือสิ่งที่จะเติมความว่างเปล่าในหัวใจให้เราได้ในเวลาที่ เรามีความทุกข์" สมัชชาทิ้งท้าย" 
ฟัง (เสียง) ความคิดของผู้บริหาร 2 คนนี้แล้ว มีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยล่ะ  
เรียบเรียง : พันธ์ศักดิ์ วรรณคำ 

ที่มา : http://www.gmlive.com/

:: อีเมลนี้ได้รับฟอร์เวิร์ดมาจาก: Metinee