รีวิว...ทริป...ดำน้ำ...เกาะทะลุ...

...เช้าวันนี้...พวกเราต้องตื่นเช้า...เพราะมีนัดกันตามตารางเวลาคร่าวๆ พวกเราต้องเดินทางไปให้ทันที่ท่าเรือเกาะทะลุก่อน 8.30 น. (เนื่องจากรีสอร์ทอยู่ห่างจากท่าเรือไปเกาะทะลุประมาณ 30 กิโล...ตรงส่วนนี้เราต้องเดินทางไปเอง...ถ้ามีรถส่วนตัวไปก็จะสะดวกหน่อย...แต่ถ้าไม่มี...ทางรีสอร์ทก็มีรถบริการจัดให้...แต่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมอีก...) ผมตื่นแต่เช้ามืด...มาเฝ้าพระอาทิตย์...อันเป็นธรรมเนียมปกติของผม...มาเดินเล่น...ชมวิว...ที่ชายหาด...เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์...เพลิดเพลินเจริญใจกับธรรมชาติ...และเก็บภาพเป็นที่ระลึก...

                เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...ปลุกให้ตื่นจากภวังค์... “สวัสดีค่ะ...คุณ....เชิญมารับประทานอาหารเช้าได้แล้วค่ะ...” โอ้ว...แม่เจ้า อะไรจะขนาดนั้น...มีบริการโทรตามให้ไปรับประทานอาหารเช้าด้วย...(ก่อนเวลาเล็กน้อย...) อาจเนื่องจากวันนี้มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่จะเดินทางไปดำน้ำที่เกาะทะลุด้วย ทางรีสอร์ทจึงบริการอาหารเช้าเร็วกว่าปกติ เพราะกลัวลูกค้าจะเดินทางไปที่ท่าเรือล่าช้า...(ทางรีสอร์ทมีแจกแผนที่เดินทางให้...พร้อมคูปองแพ็คเก็จทัวร์ดำน้ำเกาะทะลุ...) ความจริงเราสามารถเดินทางมาพักที่นี่ หรือพักที่อื่นก็ได้ แล้วก็เดินทางไปซื้อทัวร์ดำน้ำเกาะทะลุเองต่างหากก็ได้ ซึ่งสนนราคาคนละ 350-400 บาท แล้วแต่ช่วงเวลา และเทศกาล

                พวกเราตกลงเก็บกระเป๋า และเช็คเอ้าท์ออกพร้อมไปเที่ยวเกาะทะลุเลยทีเดียว...เพราะไม่ต้องการย้อนกลับมาอีกแล้วในวันนี้...(มีโปรแกรมเที่ยวต่อ...นอนชุมพรอีกหนึ่งคืน...ฮ่าๆๆ) ที่พักรวมอาหารเช้า-เย็น ซีฟู้ด+แพ็คเก็จดำน้ำเกาะทะลุ

สรุปค่าใช้จ่ายเป็นเงินทั้งสิ้น 2,700 บาท สำหรับผู้ใหญ่ 2 คนๆ ละ 1,100 บาท

เด็กเตียงเสริม 500 บาท (เด็กเล็กฟรี!) 

ซึ่งถือว่าคุ้มค่ามากๆ สำหรับทริปนี้...ลองคำนวณเองคร่าวๆ ถ้ามาหาที่พักเอาเอง ซื้ออาหารทานเอง ซื้อแพ็คเก็ตดำน้ำเอง สงสัยว่าไม่มีทางได้ในราคานี้แน่ๆ เลย และหรือมาตรฐานความสุขที่ได้รับเท่านี้ด้วย...

บรรยากาศภายในรีสอร์ท...

           ขับรถจากรีสอร์ท...มาก็สนุกไปอีกแบบครับ...คือเอาแผนที่ยกให้พวกเด็กๆ ไปเป็นเนวิเกเตอร์ คอยบอกทาง เป็นการฝึกดูแผนที่ไปด้วยในตัว...แถมมีฮาเฮเป็นพักๆ...ตามประสาครอบครัวเฮฮา... แต่พวกเราก็มาถึงเป็นคันแรกเลยครับ...สุชาติทัวร์ จุดหมายปลายทาง...ท่านเจ้าของที่นี่ก็ใจดี ไม่แพ้กันครับ ...มีแซว มีมุกให้ฮาตลอด...โดยเฉพาะกะเด็กๆ ที่เพิ่งมาเป็นครั้งแรกในชีวิต...ดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ...ต้องแต่งตัวใส่ชูชีพ...และหน้ากากสน็อตเกิล...มีข้าวกล่องแจกให้คนละกล่อง เอาไว้ไปทานบนเรือ มื้อกลางวันครับ ของเด็กเป็นข้าวผัดอเมริกัน ของผู้ใหญ่เป็นข้าวราดหมูคั่วกลิ้ง+ไข่ต้ม 1 ฟอง กล่องใหญ่มากครับ...และอร่อยถูกใจเจ้าลูกชายกระผมมากมายทีเดียว (หรือเพราะหิวจัดมิทราบ ฮ่าๆๆ) ส่วนกระผมไม่ได้ทานไรเลย...เพราะมั่วแต่เมาเรือ...แทบอ้วก!! ฮือๆๆๆ กรรมสุดๆ ไปไหนมาไหน...ร้อยเจ็ดย่านน้ำ ไม่เค้ย...ไม่เคย เมาเรือเมารถเลยสักคนในชีวิต...(ไม่รู้เป็นเพราะเฮิรทซ์จากกล้องพังหรือป่าวไม่ทราบ...เพราะขาไปก็ยังดีๆ มีฟามสุขอยู่เลย...พอดำน้ำแค่จุดแรก แล้วกล้องเจ๊ง เท่านั้นแร่ะ...เริ่มมึนๆ จากนั้นก็ยิ่งหนักขึ้นๆ จนแทบอ้วก...ฮือๆๆๆ)

เรือประมงดัดแปลง...สีฟ้าน่านั่งมากกกกก...(จองท้ายเรือ..555)

ปากอ่าว....ที่ยาวนาน...(ดีที่ไม่ล่มซะก่อน...เอิ้กส์ๆๆ)

บนดาดฟ้าเรือ...อากาศแจ่มโคตรๆ

ฝูงนก...ลิบๆ...แดดระยิบระยับ...

ฟองฟ่อง.....นั่งท้ายเรือ...

เรือพระเอกของเรา...กำลังลาก...พวกเรานั่งชิ่วๆ ปลิวลม...

             นอกจากนี้ยังมีเรื่องให้ตื่นเต้น และอุปสรรคอีกมากมาย ในการเดินทางไปเที่ยวเกาะทะลุครั้งนี้...เริ่มจากการรอคอยที่แสนยาวนานบนเรือ...ที่ไม่มีใครทราบสาเหตุว่าเกิดจากเหตุอันใด เนื่องจากฟังภาษาท้องถิ่นเค้าไม่ออก (ฮ่าๆๆ)...ส่วนเรือลำอื่นๆ อีกนับสิบลำ ทั้งเรือท่องเที่ยว(เรือประมงดัดแปลง)แบบเราและเรือประมงวางอวนหาปูปลา ก็ไม่สามารถแล่นออกไปจากปากอ่าวได้เช่นกัน...ต่างลอยลำอ้างว้าง...ไปมานานมากเกือบชั่วโมงทีเดียว เรียกว่าถ่ายรูปจนเบื่อ..จนนึกว่าจะไม่ได้ไปดำน้ำเสียแล้ว กว่าจะถึงบางอ้อ... ก็ตอนมีลูกเรือ โดดน้ำนำเชือกเส้นใหญ่ว่ายน้ำไปโยงผูกกับเรือประมงอีกลำหนึ่ง เพื่อจะลากเรือของพวกเราฝ่ากองทรายใต้ทะเลอันตื้นเขินออกไปให้ได้...จากปากอ่าว...เรียกว่าลุ้นกันสุดๆ ทั้งลำ เพราะว่ากัปตันเรือเรียกให้ทุกคนบนเรือต้องมาออกันอยู่บริเวณหัวเรือทั้งหมดกว่า 40 ชีวิต เพื่อให้ท้ายเรือเบามากที่สุด...เสียงเครื่องเรือดังกระหึ่ม...พยายามเร่งเต็มที่...ให้เรือผ่านพ้นจากปากอ่าวออกไปให้ได้....เสียงโห่ร้องไชโย...ดีใจดังก้องระงม...หลังจากพวกเราสามารถผ่านพ้นอุปสรรคอันแรกไปได้....เหอๆๆ...หลังจากเรือแล่นไปได้อีกไม่นานนัก...ก็พบอุปสรรคอันใหม่ ...จู่ๆ ก็มีควันพวยพุ่งขึ้นมาจากห้องเครื่องยนต์ ....มีคนตะโกนบอก...กัปตันเรือรีบดับเครื่องยนต์...และมาแก้ไขทันที...โดยรีบนำน้ำมาเทเพื่อดับความร้อนของเครื่อง...พวกเราทุกคนบนเรือได้แต่นั่งมองตากันปริบๆ แต่กำลังใจทุกคนยังดี...แล้วจู่ๆ ก็มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย  เป็นน้ำจิต...น้ำใจ ของคนไทยด้วยกัน...ที่เราสามารถพบเห็นได้...แม้แต่อยู่ท่ามกลางทะเลอ่าวไทย...เป็นเรือท่องเที่ยวแบบเหมาลำครับ...ขนาดลำเล็กกว่าของเรามาก...แต่น้ำใจยิ่งใหญ่นัก....อุตส่าห์กลับลำเรือมาแวะ ไถ่ถาม และช่วยลากเรือของพวกเราไปด้วยกัน...เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและน่าจดจำเป็นยิ่งนัก...เรือของพวกเราลอยละลิ่วฝ่าคลื่นลมไปอย่างสงบ...โดยมิต้องมีเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มรบกวน...(รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก...จนนึกอยากให้เค้าช่วยลากไปตลอดทางเลยยิ่งดี....ฮ่าๆๆ...) จนเครื่องยนต์เรือลำของพวกเราแก้ไขเสร็จเรียบร้อย จึงจากไป....ทิ้งไว้แต่รอยยิ้ม และเสียงขอบคุณดังๆ จากเรือลำของเรา....ขอบคุณจากใจจริง...

นั่งรอ...เรือพระเอก...

เรือเฟอร์รี่...วิ่งผ่าน...ของเกาะทะลุรีสอร์ท...(ค่าทัวร์ไป1คน มากกว่าเราไปทั้งครอบครัว..ฮ่าๆๆๆ)

พระเอก...ชัดๆๆ(น้ำใจคนไทย...ด้วยกัน)

และในที่สุดพวกเราก็ถึงจุดมุ่งหมายแรก...นั้นคือ...จุดที่เป็นที่มาของชื่อเกาะทะลุ...เหตุการณ์ความวุ่นวายต่ออุปสรรคที่ผ่านมา...บัดนี้อันตรธานหายไปหมดสิ้น...มีแต่มีความตื่นตา ตื่นใจ กับความงามของเกาะทะลุ ...เคยเห็นแต่ในภาพถ่าย...แต่เทียบมิได้เลยเมื่อมาเห็นกับตาตัวเอง...ความใหญ่โตของโพรงถ้ำ ขนาดมหึมา...เป็นความงามแปลกตา ที่ธรรมชาติบรรจงสร้างสรรค์ไว้ เหนือจินตานาการ….เรือลอยลำให้ถ่ายภาพได้พอหอมปากหอมคอ...ก็พาพวกเรามายังจุดดำน้ำดูปะการังน้ำตื้นจุดแรกซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก...เด็กๆ ดูตื่นเต้นมากเป็นพิเศษ...และผมก็ประเดิมเป็นคนแรกอีกเช่นเคย...กระโดดลงไปพร้อมๆ กับลูกชายคนเล็ก ส่วนคุณแม่ให้ดูแลคนโต...เอ๊ะ! หรือให้คนโตดูแลแม่หว่า...ฮ่าๆๆ...เราต้องมาหัดทำความคุ้นเคยกับเจ้าสน็อตเกิ้ล กันพอสมควร กว่าจะเข้าที่เข้าทาง...ทั้งลูกชายตัวเล็กที่ยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย...แต่ดูสนุกสนานเหลือเกิน..เมื่ออยู่ในชูชีพ (ติดใจถึงขนาด...บอกให้ซื้อเก็บไว้เลย...ฮ่าๆๆ) แต่ก็ปล่อยให้คาดสายตามิได้...และเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายบริเวณจุดดำน้ำจุดที่สอง...เนื่องจากกล้องพังไปตั้งแต่ดำน้ำที่จุดแรก...แม้ปะการังใต้น้ำจะสวยสู้จุดแรกไม่ค่อยได้...แต่ก็มีดีบนผิวน้ำ...ตรงบรรดาสาวๆ บิกินี่น้อยใหญ่ของบรรดาทัวร์ฝรั่งมังค่า...ที่เล่นเอากระผมแทบหายจากอาการเมาเรือ...ไปเมาอย่างอื่นแทน....ฮ่าๆๆๆ

คนเพียบ...

ภาพสุดท้ายก่อน...กล้องจะดับไปดื้อๆ...ฮือๆๆๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป....ทัวร์นรก-สวรรค์...ที่ชุมพร....(ตอนจบบริบูรณ์)

ขอขอบพระคุณน้ำใจของคนขับเรือลำนั้น...เป็นอย่างสูง...

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม

สวัสดีครับ

:: อีเมลนี้ได้รับฟอร์เวิร์ดมาจาก: ชอบเที่ยวไทย